مشکلات شنوایی

اختلالات شنوایی نه تنها از نظر نوع، بلکه از نظر منشأ و شدت نیز می تواند متفاوت باشد.

ناشنوایی به عنوان از دست دادن کامل توانایی شنوایی تعریف می شود. درعوض، زمانی که از دست دادن جزئی است، با سطوحی از خفیف تا متوسط، شدید و عمیق، از آسیب شنوایی صحبت می کنیم. اگر این اختلال فقط یک گوش را تحت تاثیر قرار دهد، به عنوان یک طرفه تعریف می شود.

نقص عملکرد شنوایی به عنوان هیپوآکوزیا نیز شناخته می شود و می توان آن را از دیدگاه بالینی- شنوایی سنجی به دو دسته کلی بر اساس محل مشکل تقسیم کرد:

افت شنوایی انتقالی: ناشی از ناهنجاری ها، تروماها، اما مهمتر از همه فرآیندهای التهابی است که بر دستگاه انتقال صداها در گوش خارجی و میانی تأثیر می گذارد. این یک بیماری است که هم به صورت پزشکی و هم جراحی قابل درمان است. کلاسیک ترین مثال عفونت گوش میانی در دوران کودکی (اوتیت) است که به طور کلی باعث اختلال شنوایی شدید (حداکثر 50-55 دسی بل) نمی شود.
کم شنوایی حسی عصبی: این به دلیل مشکلات گوش داخلی یا عصب شنوایی است که درک فرکانس های خاص را کاهش می دهد و باعث می شود صداها مخدوش به نظر برسند. از جمله شایع ترین علل قرار گرفتن در معرض صدا و افزایش سن است. این آسیب شناسی تقریبا همیشه دائمی است و نیاز به توانبخشی دارد.
علل

ناشنوایی می تواند منشأ ارثی داشته باشد: اگر یکی از والدین یا هر دو ناشنوا باشند، خطر ناشنوایی کودک نیز زیاد است. اختلال شنوایی همچنین می تواند به دلایل دیگر در طول زندگی فرد ایجاد شود:

برای نوزادان: در نتیجه بیماری های عفونی مانند سرخجه یا سیفلیس، در نتیجه استفاده از داروهای اتوتوکسیک در دوران بارداری مادر یا به دلیل زایمان زودرس، کمبود اکسیژن، یرقان.
در دوران کودکی، اما نه منحصرا: در نتیجه بیماری های عفونی مانند مننژیت، سرخک، اوریون، عفونت مزمن گوش
در هر سنی: در نتیجه استفاده از داروهای اتوتوکسیک (از جمله برخی از آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد مالاریا) که می توانند به حلزون گوش آسیب بزنند، یا به دنبال صدمات سر، وجود اجسام خارجی در اندام، قرار گرفتن در معرض صدا.
در دوران پیری: به عنوان نقص عمومی ارگانیسم.
سطوح

چهار سطح کم شنوایی طبقه بندی می شود:

نرم: اگر قادر به شنیدن و تکرار کلمات با لحن معمولی در فاصله یک متری هستید
متوسط: اگر قادر به شنیدن و تکرار کلمات با صدای بلند در فاصله یک متری هستید
شدید: اگر بتوانید برخی از کلمات را هنگامی که در گوش شما فریاد می زنند بشنوید
عمیق: زمانی که نمی توانید چیزی را درک کنید.
سطوح 2، 3، 4 غیر فعال در نظر گرفته می شوند. هر مدرک مستلزم نوع متفاوتی از رویکرد پزشکی و اجتماعی است.

اختلالات شنوایی و به ویژه ناشنوایی از بیماری های بسیار ناتوان کننده هستند. تأثیر اقتصادی و اجتماعی بر افراد و جامعه می تواند بسیار سنگین باشد. در کودکان آنها به طور مستقیم بر توانایی های زبانی و شناختی با پیامدهای یادگیری تأثیر می گذارند، در حالی که در بزرگسالان بر فعالیت های کاری تأثیر می گذارند. در همه موارد، شرایط نهایی منجر به انزوای شدید اجتماعی و تشدید این پدیده در بین افراد کم درآمد می شود.

جلوگیری

با واکسیناسیون کودکان در برابر بیماری های عفونی مانند سرخک، مننژیت، سرخجه و اوریون می توان از کم شنوایی حسی عصبی پیشگیری کرد. سایر اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:

واکسیناسیون زنان در سنین باروری علیه سرخجه قبل از بارداری
آزمایش سیفلیس در زنان باردار؛ بهبود مراقبت های دوران بارداری
استفاده از داروهای اتوتوکسیک فقط در صورت تجویز پزشک
اطلاع رسانی موارد نوزادان مبتلا به زردی برای تشخیص و درمان به موقع
محافظت در برابر سر و صدای بیش از حد، هم در حین کار و هم در اوقات فراغت.
با توجه به کاهش شنوایی انتقالی، بسیاری از موارد را می توان با پیشگیری کافی، ترجیحاً تحت نظارت پزشکی، قبل از اینکه تبدیل شود، درمان کرد.

مداخله به موقع در نوزادان و کودکان برای جلوگیری از مشکلات ارتباطی و زبانی ضروری است.

از طریق کمپین های پیشگیری مناسب، افراد کم شنوا باید به استفاده از سمعک و خدمات حمایتی تشویق شوند.